Bloed in je ontlasting
Om de twee jaar ontvangt iedereen tussen de 55 en 75 een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Je kunt zelf thuis ontlasting opvangen en in een potje versturen naar het lab, dit wordt onder een microscoop bekeken. “Het is een kleine moeite en je kan er een hoop narigheid mee voorkomen”, vertelt Linda. Onder de microscoop wordt gezocht naar eventuele sporen van bloed in de ontlasting. Wanneer geen bloedsporen worden gevonden, wordt dit teruggekoppeld aan de patiënt. Mochten er toch sporen van bloed in zitten, dan wordt de patiënt uitgenodigd voor een coloscopie (kijkonderzoek). Bloed in de ontlasting hoeft niet meteen te betekenen dat iemand darmkanker heeft. Bloed kan namelijk ook veroorzaakt worden door onder andere een goedaardige poliep (zwelling op het slijmvlies), een ontsteking of aambeien. Dit wordt tijdens een endoscopie onderzocht.
Voorbereiden op een scopie
Voor een coloscopie onderzoek bereid je jezelf in principe thuis voor door het drinken van laxeermiddel. Dit zorgt ervoor dat de darmen van binnen schoon worden. In het ziekenhuis kom je eerst terecht op de voorbereidingskamer. Je wordt voorbereid voor het onderzoek, krijgt een infuus, een speciale broek aan en komt op een bed te liggen. Hierna word je naar de afdeling Endoscopie gebracht. Voor het bevolkingsonderzoek wordt 45 minuten ingepland, maar meestal duurt het onderzoek zo’n 30 minuten. “Het merendeel van de patiënten kiest voor een roesje.” Dit betekent dat je een pijnstiller en ontspanningsmiddel krijgt toegediend. Vaak ligt de patiënt te slapen tijdens het onderzoek, of is de patiënt ontspannen. De coloscopie wordt door elke patiënt anders ervaren.
Tijdens de scopie
Tijdens het onderzoek wordt via de anus een coloscoop met aan het uiteinde een camera ingebracht. “Wij kijken dan live mee met de beelden.” De arts en twee endoscopie verpleegkundigen kijken of er poliepen of andere afwijkingen in de darmen zitten. “Darmkanker komt voort uit een poliep. Een poliep is in het begin nog niet kwaadaardig maar kan wel uitgroeien tot kwaadaardigheid.” Poliepen kunnen klein zijn (1mm) maar ook zo groot dat ze de hele darmwand bekleden. Kleine poliepen kunnen direct verwijderd worden. Grotere poliepen kosten extra tijd. Hiervoor moet meestal een apart moment ingepland voor worden. “In het ergste geval moet de patiënt geopereerd worden door een chirurg.” Een poliep kan kwaadaardig worden. “Hoeft niet, kan wel.” Om deze reden worden ook kleine poliepen weg gehaald.
Na de scopie
Na het onderzoek kan de patiënt rustig bijkomen in de ‘uitslaapkamer’. De patiënt krijgt direct te horen wat er tijdens het onderzoek is gezien. De patiënt mag daarna gewoon weer naar huis. “Zien we niets, dan gaat de patiënt weer mee in het bevolkingsonderzoek. Dan hoeven ze de aankomende tien jaar geen scopie te doen. Worden er wel poliepen verwijderd, dan worden ze in de gaten gehouden en ondergaan ze één keer in de zoveel tijd een scopie, afhankelijk van de hoeveelheid en aard van de poliepen.”
Wanneer je een uitnodiging krijgt van het bevolkingsonderzoek is het je eigen verantwoordelijkheid wat je ermee doet. Linda raad aan om wel mee te doen. Ze benadrukt: “het is echt in je eigen belang. Je doet het voor je gezondheid.”
Over Linda Vis
Linda Vis is bijna 14 jaar werkzaam bij Alrijne. Ze is begonnen op de afdeling Gynaecologie/Urologie, daarna de afdeling Orthopedie, maar was toe aan iets nieuws. De afdeling Endoscopie leek haar een hele leuke nieuwe uitdaging. Een goede keuze: ze heeft geweldige collega’s, uitdagende procedures, maar ook vooral omdat er zoveel verschillende patiënten op de afdeling komen. “Je ziet soms wel 15-20 verschillende patiënten per dag. Iedereen is anders en dat maakt het weer leuk om in korte tijd je echt in te leven in een ander en iemand te begeleiden tijdens het onderzoek.”
“Het is heel divers.” Naast de vaste werkzaamheden zoals coloscopieën en gastroscopieën (maag/darm onderzoek) en longscopieën, is Linda ook gespecialiseerd in haar eigen vakgebieden: hygiëne / infectiepreventie en PEG-plaatsingen. “Een PEG is een klein buisje wat door middel van een klein sneetje in de buik, in de maag wordt geplaatst voor voeding of medicatie.”