Safir vertelt dat Radiologie bekend staat als een energie slurpende afdeling. “Vooral onze medische apparatuur vraagt veel stroom. Een van de eerste stappen van ons team was dan ook het aanpakken van energievreters. Soms sta je met de rug tegen de muur als het gaat om duurzaamheid in de zorg. De MRI-scanner bijvoorbeeld kunnen we onmogelijk uitzetten. Om het edelgas in de supergeleider te houden, moet deze constant voorzien zijn van stroom. Wel vragen we dan aan onze producent om hierover na te denken: of nieuwe apparatuur circulair en energiezuinig kan worden gemaakt.
We onderzoeken of de CT-scanner uitgeschakeld kan worden of in een energiezuinige stand gezet wanneer we de scanner niet gebruiken. Ook dat is best lastig, want er zitten gevoelige onderdelen in, zoals de detector die de stralen opvangt die door de patiënt zijn heen gegaan. Deze moet per se op temperatuur blijven, want anders geeft de scanner een storing. Voor ons is het natuurlijk enorm belangrijk dat dit niet gebeurt en de patiëntveiligheid staat altijd op 1.”
Het geeft Safir zichtbaar voldoening om toch oplossingen te bedenken, terwijl iets eigenlijk niet lijkt te kunnen. Het is soms ook kiezen tussen twee ‘kwaden’ als het gaat om duurzaamheid. “Zo vond radioloog Lidy Wijers het eigenlijk absurd dat alle naaldgeleiders bij echogeleide puncties van plastic zijn en deze na eenmalig gebruiken worden weggegooid. Bij elke punctie worden 20 plastic naaldgeleiders geleverd in diverse maten terwijl er maar één gebruikt wordt; daarna worden ze allemaal weggooid! Zij heeft toen contact gezocht met de producent en zij maken nu een variant die door de afdeling CSA gesteriliseerd kan worden. Na het schoonmaken en steriliseren komen deze naaldgeleiders los verpakt in plastic weer terug. Dan is het dus zaak om uit te rekenen wat milieutechnisch het meeste oplevert. Maar zelfs op het oog zie je al dat het plastic zakje minder afval is dan de harde plastic naaldgeleiders. Bovendien kun je een folie weer makkelijk recyclen.”
Plaszakken
“Onze afdeling maakt iedere dag gemiddeld 70 CT-scans, een groot deel hiervan krijgt een CT-scan met contrastmiddel. Deze vloeistof zorgt voor meer contrast op de CT-afbeelding. Hierin zit jodium. De patiënt plast dat daarna weer uit. Dat is voor de patiënt veilig, maar voor het milieu heel belastend, want medicatie en jodium is lastig te zuiveren en daardoor komt het in ons oppervlaktewater terecht. Daarom zijn we bezig met een project om plaszakken aan bepaalde patiënten mee te geven. Zo kunnen zij de jodiumhoudende urine opvangen en weggooien met het restafval in plaats van dat het in het oppervlaktewater terecht komt via het riool. We willen dit niet verplichten aan alle patiënten, maar er zijn zo veel mensen die juist enthousiast zijn en graag iets bijdragen als het zo’n kleine moeite is! We hebben nog geen enkele negatieve reactie gehad.”