Maar dat is niet de enige reden voor haar om op de fiets te komen. Marianne: “Elke fietsrit scheelt een autorit, dus het heeft voor mij ook zeker met het milieu te maken! Ik ben wel een beetje een mooi weer fietser. Regen vind ik niet fijn, zeker niet op de heenweg. De afgelopen jaren nam ik tijdens de ongure maanden de auto. Ik heb me nu voorgenomen om ook als het koud gaat worden te blijven fietsen. Ik durf niet te zeggen of ik dit ook daadwerkelijk ga doen… per slot van rekening staat er ook een auto voor de deur. Maar het voornemen is er. Juist omdat ik zo geniet van het fietsritje.
Natuurlijk zijn er ook weleens momenten dat ik baal van m’n fietstocht. Ik heb in die drie jaar één keer een lekke band gehad en één keer dat de elektriciteit van mijn fiets uitviel. Dan is het trappen bijna niet meer mogelijk (gelukkig gebeurde dit niet al te ver van het ziekenhuis en met veel moeite heb ik het gehaald, haha)
Houdt me dit tegen om te fietsen? Nee, zeker niet! Er valt zoveel te genieten onderweg dat ik dit op de koop toe neem. Ik raad dan ook al mijn collega’s aan, als dit mogelijk is, regelmatig de fiets te pakken, al is het maar om lekker uitgewaaid en met een leeg hoofd thuis te komen. In het begin vond ik de 12 kilometer afstand best ver, nu helemaal niet meer. Heel eerlijk, het is natuurlijk ook fantastisch om een elektrische fiets te hebben. Je komt niet bezweet op werk aan, je doet toch wat aan je conditie en die rit met prachtige natuurbeelden gaat nooit vervelen!
Alle foto’s zijn gemaakt door Marianne Neijssen.