'Blijf altijd zelf nadenken en volg je gevoel'

In de afgelopen vijf en een half jaar is er veel gebeurd: eerst kreeg ze via het bevolkingsonderzoek (de ‘bus’ zoals zij het noemt) te horen dat er een plekje gevonden was. Daarna volgde een spannende week waarna ze hoorde dat haar klieren gelukkig niet waren aangetast. Ondanks dat en het feit dat er ‘maar’ een klein plekje gevonden was, besloot ze toch om de hele borst eraf te laten halen en direct een nieuwe borst te laten maken. “Ik ben daar wel rationeel in. Het was wel een pittige operatie, vooral omdat het een vrij lange operatie is. Dat kom omdat er direct na het verwijderen van de borst een prothese geplaatst is. Maar ik hoefde nu geen bestraling en ook geen chemo gelukkig.”

Snel aan de slag

Omdat Helga een eigen zaak heeft (Van Manen Aan Tafel in Leiden), wilde ze zo snel mogelijk weer aan de slag. “Ik ben na twee en een halve week weer gaan werken. Het gaf me afleiding. Het helpt om de dingen te blijven doen die je altijd doet. Ik heb wel makkelijk praten omdat ik geen chemo hoefde. Als je dat wel krijgt, dan voel je je natuurlijk veel akeliger.” Helaas was hiermee de ellende nog niet voorbij: uit erfelijkheidsonderzoek bleek dat ze ook gen-drager was. Dat betekende een nieuwe operatie (namelijk het weghalen van de eiderstokken) en een dilemma: “Ik wilde geen hormoonpillen slikken, maar ik had 90 % kans dat ik in mijn andere borst ook kanker zou krijgen. Je krijgt dan zoveel adviezen, dat het moeilijk is om te beslissen. Best verwarrend. Mijn tip voor andere vrouwen: “Blijf altijd zelf nadenken en volg je gevoel. Ik heb toen een gesprek met mijn huisarts gevraagd, die mij goed kent. Dat hielp bij het maken van de juiste keuze. Hij kon goed aangeven wat volgens hem het beste bij mij past. En dat betekende: ook de andere borst er preventief af laten halen.”

Toegankelijke zorg

Dat betekende opnieuw een operatie, waar ze gelukkig ook goed van herstelde. Daarna volgde nog een traject van nacontroles in Alrijne. “Het is fijn om steeds gerustgesteld te worden.” Helga heeft de begeleiding in Alrijne sowieso als erg prettig ervaren. “Heel attent en laagdrempelig. Als ik me ergens zorgen om maakte dan kon ik altijd direct terecht. De lijnen zijn ook kort, waardoor de communicatie in het ziekenhuis heel goed is.”

Niet meer herkennen

Inmiddels staat ze weer volop in het leven en maakt ze zich weer druk om kleine dingen. “In de eerste fase relativeer je alles, in de fase erna denk je “ik doe alleen nog maar wat ik leuk vind” en in de derde fase val je toch weer terug in je oude gedrag met de irritaties over kleinigheden.”

Tekenend voor het feit dat ze haar ‘ziekte’ achter zich heeft gelaten is wel dat ze de  mammachirurg bij wie ze onder behandeling was, niet meer herkent als ze in haar winkel komt. “Waarvan ken ik je nou toch?” heeft ze al een paar keer gevraagd.

Truitje omhoog

Helga is blij dat ze nu weer haar gewone leven heeft opgepakt; haar winkel draait prima,  ze is fanatiek gaan sporten in de sportschool en kan alles weer doen wat ze wil. “Ik ben blij met mijn nieuwe borsten en mijn man gelukkig ook. We maken weleens grapjes over mijn ‘jonge borsten’. En als er een vrouw in mijn winkel komt en bijvoorbeeld tegen een operatie op ziet, dan trek ik gerust mijn truitje omhoog om te laten zien hoe mooi het resultaat geworden is.”